Pellistor składa się z dwóch spirali z cienkiego drutu platynowego osadzonych w aluminiowych koralikach i połączonych z mostkiem Wheatsona. Jeden z perełek jest impregnowany specjalnym katalizatorem, aby promować utlenianie gazów palnych (pary), podczas gdy drugi jest modyfikowany, aby zahamować utlenianie. Spirale platynowe przepuszczane są przez prąd elektryczny i ogrzewane do temperatury, która utlenia palne gazy (pary) znajdujące się na katalizatorze. Proces utleniania dodatkowo zwiększa temperaturę perełek glinu z katalizatorem, ogrzewa spiralę platyny, a tym samym zwiększa jej oporność elektryczną. Powoduje to brak równowagi elektrycznej połączenia mostu.
Ogniwem elektrochemicznym jest układ 2, 3 lub 3. 4 elektrody umieszczone w elektrolicie żelowym. Przestrzeń z elektrolitem i elektrodami jest oddzielona od otaczającej atmosfery barierą dyfuzyjną. To mija cząsteczki gazu, które reagują z elektrolitem. Reakcje utleniania i redukcji występują na elektrodach, co powoduje zmianę potencjału komórek. Zwiększenie stężenia gazu zwiększa potencjał.
Detektor fotojonizacji działa na zasadzie pomiaru ładunku elektrycznego generowanego przez jonizację mierzonego gazu. W przypadku większości gazów można określić tak zwany potencjał jonizacji właściwej (IP), który ma jednostkę eV. Mierzony gaz jest zjonizowany przez ultrafioletową lampę fluorescencyjną, co powoduje ładunek elektryczny. Jonizacja gazu jest jednak uwarunkowana tym, że potencjał jonizacji gazu będzie mniejszy niż wartość potencjalna (eV) zużytych lamp UV (i, odpowiednio, energia wytworzonych fotonów)! Sam czujnik wykrywa ładunek zjonizowanego gazu, który przekształca się w prąd elektryczny. Prąd jest wzmacniany i konwertowany na ppm lub ppb.
Detektor podczerwieni (IR) wykorzystuje zdolność gazów z dwoma lub więcej atomami (np. Dwutlenkiem węgla, metanem) do absorbowania światła podczerwonego (IR) Detektor podczerwieni jest wykrywany przez detektor podczerwieni poprzez pomiar absorpcji przy określonej częstotliwości IR odpowiadającej wibracji lub rotacji wiązania molekularnego pomiędzy różne atomy. Wraz ze spadkiem stężenia mierzonego gazu zmniejsza się poziom sygnału wyjściowego z czujnika podczerwieni (zależność w przybliżeniu logarytmiczna).
Czujnik działa na zasadzie porównywania przewodności cieplnej próbki z gazem odniesienia (zwykle powietrzem). Podgrzany termistor lub włókno platynowe jest wystawione na działanie mierzonego gazu, a drugi identyczny element jest zamknięty w referencyjnej komorze gazowej. Jeżeli przewodność cieplna mierzonego gazu jest wyższa niż gazu odniesienia, temperatura elementu pomiarowego maleje (i na odwrót). Zmiana temperatury powoduje zmianę oporu elektrycznego i jest mierzalna podobnie jak pellistor.